Perseus was de zoon van de grote god Zeus en Danaë, de dochter van Acrisius, de koning van Argos. Een orakel had aan Acrisius voorspeld dat hij door zijn kleinzoon zou worden gedood, daarom had hij geprobeerd te voorkomen dat zijn enige dochter Danaë zwanger zou worden. Nu dat mislukt was sloot hij moder en kind op in een houten ark en liet die in de zee gooien. Een visser, Dictys, trok ze echter op het strand. Hij opende de ark en haalde Danaë en haar zoontje er levend uit. Hij bracht ze naar het hof van zijn broer, koning Polydectes, waar Perseus opgroeide tot een mooie en sterke jongen.
Het enige probleem was dat Polydectes met Danaë wilde trouwen, maar Danaë wilde dat niet. Toen Polydectes dan ook op een gegeven moment vroeg of ze elk een paard wilden bijdragen aan de bruidsschat die hij zijn aanstaande, Hippodameia wilde geven, was Perseus opgelucht. "Een paard hebben we niet, dus dat kunnen we ook niet geven. Maar als u met Hippodameia trouwt in plaats van met mijn moeder zal ik u elk geschenk brengen dat u maar wilt, al is het het hoofd van de Medusa!" zei hij. "Dat zou pas een geschenk zijn. Breng me het hoofd van de Medusa maar, dan laat ik je moeder voortaan met rust." antwoordde Polydectes. Hij dacht nu voorgoed van Perseus af te zijn. De Medusa was een vreselijk monster, een gorgoon, die leefde in een grot in het land van de Hyperboreans. Ze had grote tanden, een altijd uitgestoken tong, haar haren waren levende slangen en het ergste was haar blik: ieder die zij aankeek veranderde onmiddellijk in steen.
Maar Perseus had een paar machtige bondgenoten. Niemand minder dan de goden Hermes, Athene en Hades hielpen de dappere Perseus om de Medusa te verslaan. Athene gaf hem een glad gepolijst schild, dat hij als spiegel kon gebruiken zodat hij de Medusa niet rechtstreeks hoefde aan te kijken. Van Hermes kreeg hij een zwaard van adamantijn om het hoofd van de Medusa mee af te hakken. Van Hades mocht hij de onzichtbaar makende helm gebruiken en ook nog gevleugelde sandalen waarmee hij snel van land tot land kon vliegen en een leren tas om het hoofd in te dragen, alleen moest hij deze spullen zelf eerst wel gaan halen bij de nimfen die ze in bewaring hadden.
Drie monsterlijke oude vrouwen, de Graeae wezen Perseus de weg naar hun zusters de Gorgonen, waar Medusa één van was. Ze vertelden ook waar de nimfen woonden die hem de gevleugelde sandalen, de helm en de tas van Hades zouden geven. Toen hij alles had vloog Perseus op zijn gevleugelde sandalen naar het land van de Hyperboreans. Athene geleide hem naar de Medusa, tussen de versteende lichamen van vroegere helden en andere wezens door. In één stevige haal, kijkend in het schild, hakte Perseus het hoofd af en deed het in de tas. Uit het kronkelende lichaam sprong het gevleugelde paard, Pegasus, en vloog weg.
Perseus maakte zich snel uit de voeten, voordat de andere gorgonen zouden merken wat er was gebeurd. Hij rustte even uit bij de Titaan Atlas, die sinds de strijd tussen Olympiërs en Titanen het hemelgewelf moest dragen. Atlas had maar weinig respect voor de heldendaad die Perseus zojuist had verricht. Voor straf haalde Perseus het Medusahoofd even uit de tas. Het werkte nog steeds: zodra het hoofd een blik op Atlas gericht had versteende de reus meteen tot een enorm gebergte, dat tot op de dag van vandaag in Marokko is te vinden.
Nog was het met de avonturen van Perseus niet afgelopen. Op de terugweg zag hij, ergens aan de noordkust van Afrika, namelijk een prachtige jonge vrouw, vastgeketend aan een rots. Het was Andromeda, de dochter van koning Cepheus van Ethiopië. Haar moeder Cassiopeia had beweerd dat ze mooier was dan de Nereïden (zeenimfen). Poseidon om haar voor haar hoogmoed te straffen het land laten overstromen en een afschuwelijke zeedraak getuurd die sindsdien het land teisterde. Een orakel beweerde dat het koninkrijk gered kon worden als Cepheus zijn dochter Andromeda zou offeren. Zo kwam het dat Andromeda vastgeketend was aan een rots om door het mondster te worden verslonden.
Perseus werd op slag verliefd toen hij Andromeda daar zo hulpeloos aan de rots zag hangen. Hij beloofde de draak te doden als hij dan met Andromeda zou mogen trouwen. De koning vond het goed, Perseus mocht het proberen. Met de onzichtbaar makende helm op versloeg Perseus de draak door hem met het zwaard van Mercurius de kop af te slaan, net zolas hij met de Medusa gedaan had. Tot slot haalde hij het Medusahoofd weer even uit zijn tas, zoadat de draak versteende en nog altijd als een steenklomp voor de kust van Afrika ligt. Perseus bevrijdde Andromeda en ze trouwden en werden gelukkig.
Samen met zijn bruid ging Perseus naar koning Polydectes. Hij vond zijn moeder en Dictys samen in een tempel. Ze waren daarheen gevlucht voor het geweld van Polydectes. Perseus ging naar het paleis waar Polydectes juist een feest gaf. "Hier is je geschenk!" riep hij terwijl hij het Medusahoofd uit de tas haalde en daarmee alle aanwezigen terstond versteende. Daarna gaf Perseus het Medusahoofd aan Athene die hem op haar borstschild zette. Hermes zorgde dat de helm, de sandalen en de tas weer op hun plek kwamen,
Polydectes keerde met Andromeda terug naar Argos, het land waar zijn grootvader Acrisius nog koning was. Toen Acrisius hoorde dat zijn kleinzoon in aantocht was dacht hij aan de voorspelling en vluchtte meteen naar een naburig koninkrijk. Hij kon zijn lot echter niet ontlopen. Op een dag was Perseus te gast in het naburig koninkrijk en deed daar mee aan een discuswedstrijd. Perseus' worp werd door de goden gestuurd en trof zijn grootvader dodelijk, de voorspelling was uitgekomen. Vol van verdriet begroef Perseus zijn grootvader. Uit schaamte wilde hij niet terug naar Argos. Hij ruilde zijn koninkrijk met dat van zijn vriend, de koning van Tiryns.